وای به روزی که بگندد نمک!

آه از پیــران پر مکر و دغـل                   آکسفوردی های زشت و بی عمل بی پدر های سیاسی حزب باد                  در لباس صدق چرکی و دمل اجنبی را می پرستند این گروه                سست و بی تدبیر، ترسو از ازل چهره ها زشت و عبوس و قمطریر            بی حیا بی ریشه کج بین و حول پیش دشمن شاد با ما تند و تیز                  مثل سرکه ضد شیرند و عسل فردو را بستند و سیمان ریختند                  علم را سدند جهال بطل تا ثریا گفت می تازد عجم                        نسل سلمانند بر بام قلل هفته ای هش روز با هشتن کنار                حرف از عیش آمد و جنگ جمل رفت و آمد هر چه طولانی شود               با دلار است و مزایا صد بغل احمدی روشن، رضایی ها یقین                شهریارانند بر بام ملل ای خرفت پیر ای شاهی صفت                 حجتی داری شما بعد از اجل قبر تاریک است آقای رییس                     کار هرگز ناید از لات و هبل هان رجایی کو، بهشتی باهنر                      در شباهت مرد، اما نه، بدل بعد مرگ آیا شود تطهیر کرد                     برد بوی تند از سیر و بصل باز هم جولان حق و باطل است             وای به روزی که بگندد نمک!...ادامه مطلب

می ترسم از خود یا رب نگاهی               آشفته حالم غرق ملاهی امسال هم چون، سال گذشته                   تن خسته شد از کوه ملاهی صوم آمد و رفت در غفلت دل                 تجدید و مردود، کتبی شفاهی می شد نیاری یک بنده کمتر                   بود و نبودم صفر و سیاهی نه من طلبکار نه مادر و اب                     اسپرم دیگر می زد به جاهی حالا که هستم من پای بستم                   من زنده از تو خواهی نخواهی بگذار باشم در جمع خوبان                     با این بسیجی های سپاهی شیطان کوچک حتی بزرگش                   در کار حفرند هر لحظه چاهی یا رب من از او باما نترسم                     ترسم زیاران با رسم شاهی یا سرد یا گرم از یک مویزند                   مست از کباب مرغند و ماهی هر بار رفتند خندان بخارج                     گفتیم ای وای بازم کلاهی یاران مپاشید تخم دو رنگی                    ترسم بگیرید آتش بآهی. وای به روزی که بگندد نمک!...ادامه مطلب

وای به روزی که بگندد نمک!...

یقرون، دو ریال!؟ 5 هزار تومن، حراجش کردم، بدو حراجه!! هراج.آتیش زدم به مالم!! نه ببخشید آتیش زدم به مالد، 15 سال 20 سال پیش سیم کارت حدود 2 میلیون تومن بود، موبایل هم بسیار گران.  فقط به نور چشمی ها و خواص داده میشد. اینترنت بسیار کم سرعت و دشوار. حالا صدقه سر خواست و اراده ی کمپانی ها، سازمان های جاسوسی و استکبار و وفور تکنولژی و عزم این چند غول اپراتور داخلی مبنی بر برنامه ریزی و مدیریت شایسته برای همین یک ریال و دو ریال من و شما!!  ؟؟ !! سیم کارت 5 هزارتومن، گاهی هم بمناسبت هایی مجانی. اینترنت هم نوش جونتون هر جا و هر وقت اراده کنی یه طرحی ریخته شده، وای به روزی که بگندد نمک!...ادامه مطلب

نه قانونی نه عدلی مثل جنگل!! نمــــیدانـم چـــرا در روز اول            چـه دیـد از مـا خـدا و چـید جـدول چـرا با فـقر ما را همنـشین کرد            چرا خون خوردن و سختی و معظل چه لـذت می بـرد از دیــدن درد            گـره بعد از گـره، تلـخی و حنضل نه از ژن برده مـیراثی نه از مال           نه موزون و نه زیبا تیـپ و هـیکل چنان زشت و دژم اندام و مقیاس         تو گـــویی نامـده گـردیده منـحل غـنی را کــم نمی آمـد فــقیران            لباس خـز به تـن مـی بود و مـلمل یکی پارو کند پول از چپ و راست        یکی وامـانده چـون هرگونه مـعتل یکی ده کاره با ده فـیش، وای به روزی که بگندد نمک!...ادامه مطلب

از بلندگو گـفت آقــا این سخن                   داد بر بـاد فـنا مـکر و فـتن دشـمن ما خـوار شد مایوس شد                   شد هـبا تدبیر زاغان و زغـن هوشـیاری بـود قـبل از مـاجـرا                   شور و شوقی باز آمد در وطن آنکه فهمید این سخن از بهر اوست               داد پاسخ خوب در خورد سخن باعث عزِّ خودش شد این جواب                   پاره شد امـید شـیطان با گزن متـحد شد عـقل و عشق واقـعی                    بعدها خواهید فهمید این فطن این همان اسرار حکمت بین بود                  کز سیاست های پاک است و حسن باب توجــیه و بـهانه بسـته شد                      پیـره وای به روزی که بگندد نمک!...ادامه مطلب